KAVGA

KAVGA

Beklentilerimin senden yana olanlarını,
önüme gelen ilk uçurumdan aşağı ittim..
Sensiz günleri hiç sevmedim
ve bağırdım olur olmaz anılarımıza...
Kıyımlar gerçekleştirdim kendi içimde,
soykırımlar, sen kırımlar, biz kırımlar,
ama sen bir türlü bitmedin...
ve artık biliyorum,
ne kadar git desemde sen benden hiç gitmedin...

Ihtimal vermedim gitmeyişine,
Çünkü yokluğunu iliklerime kadar hissettim..
Çöpe attım iki kişilik neyim varsa..
Yatağımı, yorganımı birde yastığımı hiç sevmedim...
Içinde kaybolduğum yalnızlıklar buldum kendi kendime,
orası dedim, burası dedim hepsi yalnızlık dolu işte,
hepsi benim..

Oyunlar oynadım,
gelip inadına bozduğun..
Yeni umutlara yelken açtım,
rüzgarınla alabora olduğum..
Ardından dualar ezberlerledim,
belki dönersin umuduyla yatıp kalkıp senin için okuduğum..
Helal bilmez haram bilmez,
bu aşk değil kördüğüm...

Umudumun bileklerini kestim, hayallerimi yaktım,
yıktım, mahvettim..
Içinde sen çıkmayan falları hiç sevmedim,
sıkıca sarıldım anılara
geleceği, geleceksin diye bekledim...
Gelecek geçmişim oldu,
inleyen gönlümü işitmedin...

Ahh zalim,
Zindanlara atılasıca kalbimi esirin mi sandın?
Sana en bensiz günde bile ben yok artık
Unutma ben bu ömrü rabbimden emanet aldım...
Bana dönüşün yoksa O'na elbet olcak,
cehennemde görüşmek üzre adı cehennemde, tadı bende saklım...

Hasan Bulut